Afgelopen week liepen de spanningen tussen de Spaanse Kustraad en een aantal Britse europarlementariërs hoog op. De afgevaardigden bekritiseerden de Kustwet en de directeur van de Spaanse Kustraad noemde hen ‘demagogisch’.
De Commissie Verzoekschriften binnen het Europese Parlement ontving afgelopen woensdag een aantal gedupeerden van de Spaanse Kustwet, die in staat werden gesteld om hun bewijsmateriaal te tonen en hun situatie uit te leggen. De Britse afgevaardigden bekritiseerden de Spaanse wetgeving een dag eerder, omdat op basis van de wet onroerend goed van burgers die in goed vertrouwen een woning hebben aangeschaft, in beslag wordt genomen. ‘Ik raad mijn kiezers aan om geen huis te kopen in Spanje’, aldus de conservatief Roger Helmer. De socialist Michael Cashman beschuldigde Spanje er bovendien van een ‘totalitaire’ staat te zijn.
De algemeen directeur van de Spaanse Kustraad, Alicia Paz, verdedigde dat in de Spaanse grondwet de kuststrook beschermd gebied is voor openbaar gebruik en dat alle overheden en regeringen de Kustwet hebben moeten naleven sinds deze in 1988 werd aangenomen.
De Commissie Verzoekschriften heeft tientallen klachten ontvangen van Britten, Duitsers en andere Noord-Europeanen, maar ook van Spanjaarden zelf, omdat zij vinden dat er sprake is van misbruik bij de toepassing van de Kustwet, omdat niet alleen woningen die na 1988 – officieel dus illegaal – werden gebouwd in beslag worden genomen, maar ook huizen die voor die tijd werden gebouwd zullen in beslag worden genomen. In het eerste geval krijgen eigenaars nog dertig jaar de tijd om van hun woning te genieten en in het tweede geval worden de woningen binnen zestig jaar onteigend om afgebroken te worden.
Het probleem voor woningbezitters en europarlementariërs zit hem in het feit dat er geen schadevergoeding wordt betaald door de Spaanse overheid en dat de gedupeerden ook niet kunnen rekenen op een stuk grond of een andere vorm van compensatie, terwijl zij bij de aanschaf van hun woning niet wisten dat deze in strijd was met de wetgeving. Daarbij wordt gewezen op het feit dat lokale overheden de wildbouw geen halt hebben toegeroepen en toestonden – soms onder dubieuze voorwaarden – dat de woningen werden gebouwd en verkocht. Daarvan werden veel Europese tweede huisbezitters de dupe.
Lange tijd werd er geen werk gemaakt van de naleving van de Kustwet, maar met de socialistische regering onder leiding van José Luis Rodríguez Zapatero kwam daar verandering in. Talloze Europeanen die in goed vertrouwen een tweede huis of vakantiewoning aanschaften langs de Spaanse costa en met uitzicht op zee, kwamen er plotseling achter dat zij de woning officieel niet in bezit hadden, maar dat ze in feite een ‘concessie’ hadden gekocht, die bepaalde dat ze gebruik mochten maken van de woning voor een bepaald aantal jaren. Dat betekent dat zij hun woningen dus ook niet meer kunnen verkopen. Niemand, noch de Spaanse banken, noch notarissen, wees hen bij de aankoop van de huizen op eventuele gevolgen. Zowel in Londen als in Berlijn werden protestacties georganiseerd om Spanje ertoe te bewegen om de wet te versoepelen. De Spaanse regering lijkt niet van plan om concessies te doen.
Paz geeft toe dat er sprake is van verwarring rond de wet, maar zij stelt dat de Spaanse grondwet bepaalt dat alle woningen en andere bouwwerken die op minder dan honderd meter afstand van de kustlijn staan al sinds 1978 eigendom zijn van de staat. Bovendien is grondwettelijk bepaald dat onteigening in ruil voor een gebruiksconcessie wettelijk is toegestaan.
De algemeen directeur van de Kustraad heeft in een gesprek met dagblad El País over de hoog opgelopen spanningen tijdens de bijeenkomst haar teleurstelling geuit. Zij noemde de houding van de Britse afgevaardigden ‘demagogisch’.
Lees ook:Woningverkoop opnieuw gestegen
Lees ook:Controversiële documentairereeks vanaf vandaag te zien op La2
Lees ook:Verkoop nieuwe woningen daalt tot 80 procent
Lees ook:Achtergrond: De beruchte Spaanse Kustwet
Lees ook:Illegale huizenbouw Spaanse kust aangepakt